Πότε είσαι μόνος?

                             η φώτο από  http://juliangatsby.blogspot.com
Πολλές φορές τυχαίνει και στο διαδίκτυο και στη ζωή να ακούμε άτομα τα οποία παραπονιούνται πως είναι μόνοι στη ζωή πως κανένας δεν τους θέλει ή όσοι τους θένε ,είναι μαλάκες ή ενδιαφέρονται μόνο για σεξ σεξ σεξ
Η αλήθεια είναι πως αυτή η σκέψη είναι πολύ εύκολο πράγμα να περάσει στο μυαλό του οποιοδήποτε και φαντάζομαι περνάει σε πολλούς ειδικά μετά από έναν χωρισμό-χυλόπιτα σφολιάτα.Το μέγα ερώτημα είναι γιατί σε κάποιους η περίοδος του κλάψε μάνα κι άλλο κλάψε γίνεται μόνιμη?
Μια άποψη θα μπορούσε να ήταν ότι χαθήκανε οι άνθρωποι ή όσοι μείνανε τους έχουν πετύχει σε τζακποτ κάποιοι τυχεροί και τους κρατάνε σε τάπερ μη τους χαλάσουν.Και οι υπόλοιποι τι είναι?Ο χαμένος κρίκος των ανθρωπίδων?Γόνοι των αποίκων εξωγήινων του πλανήτη Πίκο-Πίκο?Μα τότε που είναι ο οργανισμός βιολόγων και η ΝΑΣΑ να τους μελετήσει?
Αυτή η εντύπωση δίνεται γιατί προφανώς και δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.Για την ακρίβεια πουθενά δεν υπάρχει το τέλειο άλλο μισό.Πολλοί μάλιστα έχουν διαφορετικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων,άλλες σταθερές.Και έτσι αν ένας/μια μουσικός για παράδειγμα βγει με εναν/μια υδραυλικό το πιο πιθανόν να αντιμετωπίσουν προβλήματα επικοινωνίας.Ο μουσικός θα θεωρεί τον άλλον ωμό και βάρβαρα ρεαλιστή ενώ αντίστοιχα ο υδραυλικός θα τον θεωρεί σαν θεόμουρλο και εκτος πραγματικότητας.Και αυτό γιατί συνήθως αλλιώς  σκέφτεται ένας μουσικός αλλιώς ένας υδραυλικός,αλλιώς ένας φιλόλογος αλλιώς ένας ηλεκτρολόγος.Kι όμως στην πραγματικη ζωή αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα.Γιατί ακόμα και άτομα που μοιάζουν σε τρόπο σκέψης και χαρακτήρα πολλές φορές δεν μπορουν να κατορθώσουν να προκαλέσει ο ένας όχι το ερωτικό ούτε καν το φιλικό στοιχείο.Ενώ αντίθετα άτομα που διαφέρουν αν υπάρχει κατανόηση μπορούν να ταιριάξουν.Έτσι αν περιμέναμε σε αυτό τον κόσμο των ατελείωτων πιθανοτήτων να βρούμε ΤΟ ένα ΤΟ μοναδικό, το κλαμπ των ανθρώπων θα μετρούσε μετα βίας μερικές εκτοντάδες
Επομένως τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους να μην θέλουν καν να προσπαθήσουν
Μήπως φταίει το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν τα απαραίτητα προσόντα για να μπορέσουν να διεκδικήσουν να βρουν ερωτικό σύντροφο?Αυτό μπορει να απαντηθεί αν σκεφτούμε κατηγορίες οι οποίες δεν πληρούν τα στάνταρ 'ερωτευσιμότητας' όπως παρουσιάζονται στα ΜΜΕ(που αποτελεί και την άποψη της πλειοψηφίας για το τι είναι ελκυστικό).Για παράδειγμα θεωρείται απτους πολλούς αντιελκυστικό το να  έχεις την οποιαδήποτε αναπηρία?Αφού όλα τα μοντέλα και οι περισσότεροι που θεωρούνται ελκυστικοί αν όχι όλοι δεν ανήκουν στα άτομα με ειδικές ικανότητες .Έτσι σύμφωνα με την παραπάνω άποψη δε θα έπρεπε τα άτομα με ειδικές ικανότητες να είναι εντελώς αποκλεισμένα από τον έρωτα?Κι όμως αρκετοί απο αυτούς που  κατάφεραν να ξεφύγουν από τη λογική της αυτολύπησης κατάφεραν να βρουν ερωτικό σύντροφο.Ή ένα ακόμα πιο απτό παράδειγμα τα παραπανίσια κιλά.Αν ο όλοι όσοι έχουν κάποια παραπάνω κιλά άκουγαν τα όσα λένε για αυτούς τα ΜΜΕ θα έπρεπε ή να αυτοκτονήσουν απτην κατάθλιψη ή να πάθουν νευρική ανορεξία.Κι όμως υπάρχουν πολλοι από αυτούς που όχι μόνο δεν κλαίγονται αλλά καταφέρνουν να βρουν καλύτερο σύντροφο απτις barbie και τους ken της εκάστοτε κοινωνίας
Ποιο είναι το κοινό συστατικό όμως σε αυτά τα άτομα που ενώ η πλειοψηφία τους έχει καταδικασμένους σε αιώνια ερωτική μοναξιά τα καταφέρνουν και βρίσκουν αυτό που οι  πολλοί 'φυσιολογικοί' δεν βρίσκουν?
Γιατί σίγουρα δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι συνέχεια σε αυτούς τυχαίνει και βρίσκουν το καλό έστω αν όχι 10 αλλά το 9 8 ή και το 7 που και αυτά μια χαρά αριθμοί είναι ενώ σε μας οι μαλάκες.Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να δεχτούμε γιατί σε μια πόλη τα ίδια άτομα κυκλοφορούν δεν κυκλοφορούν σπεσιαλ γκεστ για σχέση αν με εννοείτε.Επομένως αυτοί ξεχωρίζουν πιο καλά αυτόν/η που αξίζει  από αυτόν που δεν αξίζει και τον διεκδικούν.Επομένως αυτό που τους κάνει να σπάνε την ταφόπλακα που τους σερβίρουν τα ΜΜΕ με το να ξέρουν τι θέλουν και να ζητούν αυτό και δεν παρασύτονται από τα δ(υσ)διάστατα πρότυπα που η κοινωνία τους τα κάνει απρόσιτα
Μήπως τελικά αυτό φταίει σε κάποιους που μάταια ψάχνουν ταίρι?Μήπως ψάχνουν το χάρτινο εξώφυλο ενός περιοδικού λαιφστα'ι'λ?Και αν ισχύει αυτό τότε πόσο υπεύθυνοι είναι αυτοί που μένουν μόνοι όχι από επιλογή αλλά επειδή δεν βρίσκουν το 10 το καλό?Άλλωστε τι έχουν τα άλλα νούμερα που δεν γίνονται νούμερα?