Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Coming out

  
Οι σχέσεις με τους γονείς μου όλη αυτή τη χρονιά χειροτέρευαν αργά και σταθερά. Με έβλεπαν να αλλάζω, να αποκτάω ανεξαρτησία σε κατευθύνσεις που φοβόντουσαν ότι θα έπαιρνα. Και όσο πιο πολύ υποψιάζονταν τόσο πιο πολύ φοβικοί, παράλογοι γίνονταν και αντιδρούσαν στα πάντα ασυζητητί. Και κάπως έτσι έφτασε το καλοκαίρι όπου τσακωνόμασταν συνέχεια για το παραμικρό και δεν υπήρχε η διάθεση για κάποια διαπραγμάτευση. Δε θέλανε να ακούσουνε παρά μόνο τη δική τους άποψη, τίποτα άλλο. Έτσι εγώ έφυγα για διακοπές για ένα δεκαήμερο για να μείνω στο σπίτι της σχέσης μου στη Θεσσαλονίκη. Τους είπα ψέματα ότι θα πήγαινα Χανιά με φοιτητοπαρέα (εδώ δε θέλανε να ακούσουνε το ενδεχόμενο ότι θα πήγαινα διακοπές, πόσο μάλλον η Θεσσαλονίκη που θα τους ξένιζε).
   Πήγα Θεσσαλονίκη και μετά με τη σειρά μου φιλοξένησα το αγόρι μου στο σπίτι μου στο Ρέθυμνο. Κάποια μέρα ήρθε ένα μέηλ από τη μάνα μου όπου έλεγε ότι και καλά κάποια παλιά συμφοιτήτρια της αδερφής της Σ μου με είχε δει Θεσσαλονίκη και ότι τους είχε πάρει. Και μέσα σε ένα φόντο επίπληξης απαιτούσε να της πω την αλήθεια και ότι η συμπεριφορά η δική μου δεν ήταν σωστή. Φαινόταν ότι με κάποιον άμεσο ή έμμεσο τρόπο είχανε μάθει ότι ο γιος τους είναι γκει. Ζητώντας συμβουλή από τη σχέση μου και από φίλους μου της απάντησα ότι αν θέλει να ειπωθούν κάποια πράγματα θα πρέπει να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μου. Φοβόμουν να της μιλήσω όσο η μάνα μου είχε το απόλυτα απαιτητικό ύφος, ενώ δε θα είχα την ευκαιρία να καταλάβουν πως η στάση τους είχε άμεση επίδραση στη δική μου συμπεριφορά και την ανάγκη μου να κλείνομαι στον εαυτό μου. Άλλωστε με έσπρωχναν στο να πω κάτι που από την μία εγώ δεν ένιωθα έτοιμος να πω  και από την άλλη ούτε αυτοί να το αντιμετωπίσουν.
   Όταν έφυγε το αγόρι μου για την πόλη του εγώ άρχισα να ετοιμάζομαι για να πάω στο χωριό μου και να αντιμετωπίσω τους γονείς μου. Ο επιθυμητός στόχος ήταν να καταλάβουν πόσο άσχημα φέρονταν, ενώ όσο αφορά το γκέι θέμα, να αφεθεί μια άλλη στιγμή που τα πράγματα θα έχουν ωριμάσει και θα υπάρχει το περιθώριο συζήτησης. Λίγο πριν βγάλω τα πράγματα από το σπίτι μου ήρθε μήνυμα από την αδερφή μου τη Β όπου μου έλεγε ότι ήταν Χανιά και ότι αν θέλω μπορεί να περάσει να με παρει. Της απάντησα ότι θα με βόλευε και να μου πει την ώρα
  Όταν χτύπησε η πόρτα δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν η αδερφή μου με περίμενε ξέροντας ότι είμαι γκέι. Μου είπε ότι και οι γονείς ξέρουν για μένα και για το ταξίδι για τη Θεσσαλονίκη και ότι θα ακολουθήσει συζήτηση στο σπίτι. Μου είπε ότι η ίδια θα με στηρίζει όπως και να έχει. Προσφέρθηκε μάλιστα να με φιλοξενήσει στο σπίτι της το βράδυ ώστε να πάω στης μαμάς όταν θα νιώσω έτοιμος, πράγμα και που έκανα. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι με εξανάγκαζαν να κάνω κάτι που δε θέλω και με έναν τρόπο που ένιωθα εκτεθειμένος. Δεν είχα καν τα δείγματα κατανόησης και τρυφερότητας το τελευταίο διάστημα για να μπορώ να πω ότι υπάρχει το δέσιμο το οποίο μπορεί να αποτρέψει την απόλυτη ρήξη μεταξύ μας.
  Όταν το άλλο πρωι έφτασα στο σπίτι των γονιών, έλειπαν. Ένιωσα πολύ παράξενα και για κάποια στιγμή τρόμαξα. Κάπου στο μεσημέρι ήρθαν και κάνανε λες και δεν έγινε τίποτα. Η συζήτηση έγινε πιο μετά. Στην αρχή εστίασα στο θέμα της δικής τους στάσης και στο ότι ποτέ δεν αφήνουν το περιθώριο να έρθω κοντά τους και να είμαι ειλικρινής. Η μαμά τα αρνιόταν πεισματικά και επέμενε ότι δεν είμαι σωστός και ότι δεν τους νιώθω σαν οικογένειά μου. Τελικά είπε η ίδια ότι ξέρει ότι είμαι ομοφυλόφιλος. Το παραδέχτηκα. Μου είπε ότι πήγε σε ψυχίατρο όταν το έμαθε για να πάρει απαντήσεις για το τι μπορεί να κάνει. Ακολούθησε μια συζήτηση σε νορμάλ τόνους αλλά με την ίδια ακάθεκτη στάση της μάνας μου που δεν παραδεχόταν ξεκάθαρα τα λάθη στη στάση  της σε όσα της έλεγα. Βλέποντας ότι η όλη συζήτηση δεν οδηγεί πουθενά πρότεινε να βάλουμε τελεία και να ξαναξεκινήσουμε από την αρχή. Δεν ένιωσα κάτι θετικό καθώς δεν έγινε κάποια προσπάθεια να με προσεγγίσει μέσα από την αποκάλυψη. Από την άλλη ήμουν και είμαι ευγνώμων που δεν υπήρξαν χοντρά σκηνικά με βρισιές, κλάματα, απειλές και άλλα πολλά που δεν είναι τόσο σπάνια σαν φαινόμενο όσο θέλουμε να νομίζουμε
  Η ζωη θα κύλαγε τουλάχιστον ήρεμα και κανονικά. Όμως οι γονείς μου φώναζαν με το παραμικρό και συνεχίσανε τις παρατηρήσεις επί παρατηρήσεων καθώς και τη διάθεση για καυγά. Τους ξαναέκανα συζήτηση λέγοντάς τους ότι συνεχίζουν τις ίδιες τακτικές. Ο δεύτερος σύζυγος της μητέρας μου άρχισε να λέει ότι δεν μπορώ να κάνω ό,τι θέλω και ότι θα πρέπει να είμαι πιο κοντά στα νερά τους. Όταν του είπα ότι δεν καταλαβαίνουνε και μάλιστα δεν προσπαθούνε, είπε ότι το ότι μάθαμε δε σημαίνει ότι το αποδέχονται, απλά το ανέχονται. Προσέθεσε μάλιστα ότι και λόγω ηλικίας δε θέλουνε και αποχώρησε από τη συζήτηση. Συνέχισα τη συζήτηση με τη μαμά για να ανακαλύψω πόσο αληθινά ήταν τα λόγια του. Της εξήγησα κάποια πράγματα και έδειξε αρκετή κατανόηση στο θέμα της συνεννόησης/διαπραγμάτευσης που μέχρι τώρα το θεωρούσαν πράγμα ανήκουστο και δείγμα ασέβιας στο πρόσωπό τους.
  Τα πράγματα πήγανε πολύ πιο καλά από όσο θα μπορούσα ποτέ να περιμένω. Ως προς αυτό δεν μπορώ να έχω κάποιο παράπονο. Όμως αυτό το κενό αυτή η σιωπή, σαν να έχει πέσει ένα μαύρο πανί πάνω σε αυτό το σημείο, όπως είπαν οι ίδιοι οι γονείς μου, με πνίγει συναισθηματικά. Δεν με έφερε εν τέλει πιο κοντά τους απλά η συμπεριφορά μου έγινε στα μάτια τους πιο εξηγήσιμη. Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω όμως και από την άλλη, θα ήταν άδικο, δεδομένου του κουράγιου που κάνανε σε κάτι που ερχόταν πλήρως κόντρα στο πως είχανε συνηθίσει να σκέφτονται. Το κενό παραμένει ωστόσο ακόμα και έτσι. Θα πρέπει να κάνω υπομονή για να φτάσουν τα πράγματα στο σημείο που θα νιώσω εγώ καλά. Στο κάτω κάτω τίποτα δεν έρχεται έτοιμο σε αυτή τη ζωη

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους μου και τη σχέση μου που με στήριξαν απίστευτα πολύ ώστε να μπορέσω να αντέξω σε όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ που ήθελα να πω αυτές τις μέρες, αλλά δε βρήκα το θάρρος να της το πω, είναι στην Αθηνά που με έναν μοναδικά τρυφερό τρόπο με έκανε να νιώθω καλά με τον εαυτό μου



47 σχόλια:

  1. Θα έρθει η στιγμή που θα νιώσεις καλά. Σκέψου μόνο πόσο χειρότερα θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα. Υπομονή και δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά κουιν :) Ειλικρινά δε θέλω να σκέφτομαι τι θα μπορούσε να γίνει αν ατιδρούσανε πιο παρορμητικά...

      Διαγραφή
  2. Η στιγμή της αποκάλυψης και της συζήτησης είναι νομίζω η δυσκολότερη, αφού αυτή πήγε τόσο καλά δεν έχεις κάτι να φοβάσαι νομίζω. Υπομονή και στο μέλλον όλα θα πάνε καλύτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως καθώς λέγονται πράγματα που ναι μεν είναι δύσκολα ωστόσο πρέπει από την πρώτη φορά κιόλας να εμπεδωθεί σαν γεγονός. Τα υπόλοιπα είναι θέμα καλής πολιτικής τακτικής ;)

      Διαγραφή
  3. καλέ μια χαρά πήγε. άκου με που σε λέω. Καλή σου μέρα και καλό μήνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. α ωστε 'ανέχονται' ε?
    Απλά να θυμάσαι ότι το θέμα το έχουν εκείνοι.
    Και μπορείς να κάνεις ακριβώς ότι θέλεις στη ζωή σου.
    Είναι καλό σημάδι που δε φρίκαραν,αλλά μη τους αφήσεις να σε κάνουν να νιώσεις λες και σου κάνουν τη χάρη.Εσύ δεν εκανες τίποτα κακό.
    Εκείνοι πρέπει ως σωστοί γονείς και άνθρωποι να αφήσουν πίσω τους τις ηλίθιες ιδέες τους για το σεξ και να πάψουν να είναι ρατσιστές.Δε λέω πως θα γίνει εν μια νυκτί,αλλά εκεί πιστεύω είναι καλό να αποσκοπείς.
    καλό μήνα λοιπόν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Δες, ευτυχώς έχω καταλάβει ότι δεν το έχω εγώ πρόβλημα αλλά ορισμένες αντιλήψεις των γονιών μου και το ότι θεωρούν λογικό ότι πρέπει να πνίγονται σε μία κουταλιά νερό. Αν δεν ήταν οι γονείς μου να είσαι σίγουρος ότι δε θα είχα υπομονετική στάση :) και με τα βήματα που έχουν να κάνουνε πρέπει να περιμένω αρκετά και να δείξω αρκετή κατανόηση

      Διαγραφή
  5. έχε εμπιστοσύνη στο χρόνο (που αν όχι όλα, πολλά διορθώνει) και στην αγάπη των γονιών. Θα το ξεπεράσουν, γονείς είναι. Ήδη σε στηρίζει η αδερφή σου. Να αποφεύγεις τυχόν "έξαλλα" φερσίματα κι όλα θα κυλήσουν ομαλά. Το μεγάλο βήμα έγινε. Μπράβο σου!
    Ξενικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. όντως ο παντογνώστης γιατρός ο χρόνος! Ήδη η αγάπη αυτή φάνηκε έστω με έναν παράξενο τρόπο . Τώρα εννοείται ότι πρέπει να μην προκαλώ την υπομονή τους και να πηγαίνω κάπως με τα νερά τους (χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι θα μου κάνουν τη ζωή πατίνι)

      Διαγραφή
  6. Σε θεωρώ από τα πιο σοβαρά παιδιά της ηλικίας σου και θαυμάζω την ωριμότητα που βγάζεις μέσω των γραπτών σου.
    Η αρχή είναι το παν και να είσαι σίγουρος πως με τον καιρό το ρήμα από "ανέχομαι" , θα είναι "δέχομαι".
    Να είσαι καλά Περσέα μου ,καλό σου μήνα και φρόντισε να χαρείς τα νιάτα σου όσο μπορείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      πιστεύω ότι κάποτε θα γίνει και αυτή η μετάβαση και είναι πολύ σημαντικό που έχει γίνει αυτή η αρχή
      καλό μήνα αφροδίτη!!!:)

      Διαγραφή
  7. Όπως λέει πιο πάνω και ο κουμπάρος μου ο Μάλερ, μια χαρά πήγε. Μην ξεχνάς ότι είναι η πρώτη κρυάδα!
    Θα το συνηθίσουν. Μέχρι τότε ψυχραιμία!
    Σε φιλώ!

    ΥΓ. Είχες δεν είχες με συγκίνησες με τις τελευταίες δυο γραμμές. Να είσαι πάντα καλά μικρέ μου φίλε!

    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. άντε να δούμε πότε θα σπάσει ο πάγος
      χεχεχε το ξέρω :)
      ανταποδίδω στα φιλιά ;)

      Διαγραφή
  8. Μην ξεχάσεις να ευχηθείς στην Αθηνούλα που γιορτάζει σήμερα!

    Κι εσύ Αθηνά, πες καμιά κουβέντα στον κουμπάρο σου τον Μάλερ, γιατί μου κρατάει μουτρίνια από μια παρεξήγηση που γινε πριν δυο χρόνια....
    Δεν το περίμενα ν' αποδειχθεί τόσο μεγάλη καμήλα ο κουμπαρούλη σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα. Καλώς έγινε η πρώτη κουβέντα για να προχωρήσεις και να σε βρει το νέο εξάμηνο πιο ήρεμο και συγκεντρωμένο στη σχολή. Κι εγώ πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά, καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το πρόβλημα θα ήταν ότι όσο πιο πολύ θα περνούσαν τα χρόνια μη έχοντας πει τίποτα θα άρχισαν να έχουν ελπίδες και όνειρα, πράγμα που θα λειτουργούσε πιο γειωτικά στην αποκάλυψη.καλύτερα τώρα και ζόρικα παρά αργότερα και χειρότερα

      μακάρι να συνεχίσω το ίδιο καλά με τη σχολή :)

      ευχαριστώ

      Διαγραφή
  10. Την Καλημέρα μου!!!
    Περίφημα πιο συνετό και πιο ήρεμο θα είναι το μέλλον!!!
    Όμορφη Κυριακή να έχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εδώ και μερικές μέρες, ο μπλόγγερ δε βάζει τις αναρτήσεις μου. Δεν ξέρω τι λάθος ρυθμίσεις έχω κάνει, όμως είμαι εδώ, σας παρακολουθώ και από αναρτήσεις, κάνω. Το θέμα είναι πως έβαλα να ελέγξουν το μπλογκ, έκαναν κάποιες αλλαγές και το πολύ μέχρι τις 25 Σεπτεμβρίου ελπίζω να έχω αποτελέσματα. Δεν είμαι διακοπές, απλά, ας μην πω τι κάνει ο μπλόγγερ… καλή Κυριακή και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Υστερα απο αρκετη απουσια καλοκαιριου περνώ απο τους φιλους να μαθω νεα τους και να ευχηθω για το νεο μηνα.Μακάρι αυτός ο μήνας να είναι όμορφος , γεμάτος με τύχη και πολλά χαμόγελα γιατί χρειαζόμαστε κάθε σταγόνα θετικής ενέργειας!Καλό μας μήνα λοιπόν με υγεια πανω απ όλα και καλο φθινοπωρο!!!Φιλε μου υπομονη η αρχη εγινε.Γονεις ειναι σε αγαπουν και θα καταλαβουνΝα εισαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπράβο σου. Φαίνεται οτι με θάρρος ζεις τη ζωή που θέλεις. Πολλές φορές νιώθουμε οτι υπάρχουν εμπόδια, όπως η γνώμη των δικών σου, αλλά είναι τελικά εμπόδια όταν εμείς συνεχίσουμε να διεκδικούμε την ελευθερία μας; Όλοι είμαστε μόνοι μας, ανεξάρτητοι και στις χαρές και στις λύπες πάλι μόνοι. Κι όσοι είναι κοντά μας το καλύτερο που μένει να κάνουν είναι να μας αγαπούν όπως είμαστε για να μοιραζόμαστε μαζί αυτό το ταξίδι. Όμως δε χρωστάμε σε κανέναν και κανείς δεν είναι δεδομένος. Ο σεβασμός κερδίζεται, το ίδιο και η επαφή και η επικοινωνία χτίζεται.
    Νομίζω λοιπόν οτι εσύ χειρίστηκες την κατάσταση με ωριμότητα και φαίνεται οτι οι γονείς σου μεγάλωσαν ένα θαρραλέο παλικάρι.
    Είμαι σίγουρη οτι με τον καιρό θα έρθετε και πάλι κοντά, μάλιστα ακόμα περισσότερο μετά από αυτές τις κουβέντες. Δώστους λίγο χρόνο μόνο, γιατί φαντάζομαι οτι δεν ήταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο - η κοινωνία μας όντως δεν είναι προετοιμασμένη. Χωρίς άγχος και πολλές προσπάθειες, μόνο χώρο και χρόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια ζωή χωρίς διεκδικήσεις των πραγματικών μας θέλω είναι κενή. Όπως κενή είναι και η ζωή όπου δεν μπορείς να μοιραστείς τα μικρά και σημαντικά πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους, με άλλα λόγια μια ζωή χωρίς δικούς σου ανθρώπους. Αυτά τα δύο ισορροπούν και δεν σε ποδοπατούν μόνο και εφόσον θέτεις τα όρια σου για να τεθούν από την πλευρά σου οι πάσαλοι της μίας μεριάς της γέφυρας της επικοινωνίας.
      Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο περιμένω να έρθει αυτός ο καιρός όπου θα ξεπεράσουν το αρχικό σοκ και θα καταφέρουν να προσαρμαστούν και θα συνεχίσουμε να είμαστε καλύτερα και από πριν :)

      Διαγραφή
  14. νομίζω πως το πρώτο βήμα έγινε,όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα χρόνου!
    σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και όπως όλοι ξέρουν όλοι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός ;)
      ανταποδίδω

      Διαγραφή
  15. Θα καταλάβουν..μην ανησυχείς:)
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τα κατάφερες αγαπητέ μου! :)
    Θα το χωνέψουν.. μπορεί να μην αλλάξουν τα πιστεύω τους αλλά θα το χωνέψουν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αφού κατάφερα να ζήσω ε νομίζω ότι τα κατάφερα :ρ
      γιαπ και στο κάτω κάτω υπάρχει και η σόδα (αν και σιγά σιγά το χωνεύουν)

      Διαγραφή
  17. Σιγα σιγα γινεται η αγουριδα μελι λενε! Υπομονη και ολα θα φτιαξουν.. Ειναι δυσκολο αυτο το κενο ξερω μα θα γεμισει και θα ερθει μια μερα που θα υπερχειλισει κιολας ;) Υπομονη, ψυχραιμια και περνα καλα με τους φιλους σου και την σχεση σου! Η αρχη εγινε οποτε μην φοβασαι τπτ!!

    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και έχουν δίκιο αυτοί που το λένε. Οι αλλαγές γίνονται σταθερά και με υπομονή.
      Από το στόμα σου και στου θεού το αυτί, να αποκατασταιπύν πλήρως οι σχέσεις μας!
      ευχαριστώ :)

      Διαγραφή
  18. Δεν σε ξέρω, ούτε και σε παρακολουθώ καιρό.. Είναι η πρώτη φορά που είμαι εδώ..
    Όμως η ιστορία σου με άγγιξε.. ίσως γιατί κι εγώ πέρασα μια φάση περίεργη με γονείς που άργησαν να αποδεχθούν κάποια πράγματα...
    Αυτό νομίζω που έχει σημασία είναι ότι έστω ανέχονται την κατάσταση.. όπως λες κι ο ιδιος είναι κάτι κόντρα στα πιστεύω τους και ηδη έχουν κάνει ένα μεγάλο βήμα!

    Ξέρω πώς θα ακουστεί κοινό αλλά πίστεψε με ισχύει.. Είναι γονείς σου.. θα το αποδεχθούν... και θα αποκατασταθούν οι σχέσεις σας...
    Έχε υπομονή...
    Και μην ξεχνάς και κάτι βασικό..
    Δική σου είναι η ζωή.. όσο σκληρό κι αν ακούγεται είναι αληθινό!

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλώς σε βρήκα λοιπόν!

      νομίζω ότι οι εμπειρίες δεν είναι μόνο για ένα συγκεκριμένο άτομο που αφορά μόνο μια συγκεκριμένη ομάδα αλλά κατά βάση μας αφορούνε όλους ως προς το ότι έχουν πολύ περισσότερα κοινά από όσα θα φανταζόμασταν.Με χαροποιεί ότι τις δυσκολίες αυτές τις πέρναγες και τώρα τις έχεις αφήσει πίσω.Οι γονείς,όταν θέλουν, μπορούν να μας εκπλήσσουν ευχάριστα όταν τους δείχνουμε τι ακριβώς θέλουμε

      ο χρόνος θα περάσει και πιστεύω όλα θα πάνε καλύτερα. αυτό όμως που δεν ξαναπερνάει είναι η ζωή μου ;)
      ευχαριστώ

      Διαγραφή
  19. Περσέα, έμπαινε. Να είσαι ήσυχος και ήρεμος και να μην ανησυχείς για τίποτε - άμα εσύ αγαπάς τον εαυτό σου τότε θα σε αγαπά και ο κόσμος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ορμάω ορμάω :ρ

      μα από το πως βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας ξεκινάει η εικόνα που παίρνουν οι άλλοι γ μας(και αναλόγως μας αγαπάνε ή μας μισούνε, ή και τα δύο)

      να σαι καλά :)

      Διαγραφή
  20. Περσέα παρακολουθώ και εγώ το blog σου, σχεδόν από τότε που το έφτιαξες αν και πρόσφατα έφτιαξα το δικό μου. Είμαι και εγώ φοιτητής 19 χρονών σε επαρχιακή πόλη και έχω να σου πω πως πολλοί θα σε ζήλευαν όπως κι εγώ. Μακάρι να είχα κάνει κι εγώ μια σχέση όπως εσύ και μακάρι κι οι δικοί μου να αντιδράσουν έτσι όταν κάποια στιγμή μάθουν για εμένα. Κάνε υπομονή κι ο πρώτος ''σεισμός'' πέρασε, θα ακολουθήσουν βέβαια κάποιοι μετασεισμοί όπως σε όλες τις οικογενειακές αντιπαραθέσεις αλλά όλα θα φτιάξουν και θα γίνουν ακόμα καλύτερα. Καλά να περνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καταρχάς καλώς σε βρήκα

      χαίρομαι που διαβάζεις το blog μου (την πληρωμή σου θα την αφήσω στον τραπεζικό λογαριασμό που μου έδωσες :ρ)

      το ξέρω ότι έχω υπάρξει τιτανοτεράστια τυχερός σε αυτό το θέμα και είναι κάτι που είμαι ευγνώμων! Ωστόσο, δεν ξέρω, η κατάσταση θέλει ακόμα δρο΄μο για να μπορεσω να πω ότι είμαι οκ με τους γονείς μου. Αλλά πλέον πια δεν ανησυχώ

      Διαγραφή
  21. αγαπημενε μου φιλε μιας και που ελειπα καιρο απο τη μπλοκοσφαιρα δεν ειχε τυχει να διαβασω αυτη σου την αναρτηση. σημερα καθισα και τη διαβασα προσεκτικα οπως επισης και ολα τα σχολια που τη συνοδευουν και θα ηθελα να σου εκφρασω κι εγω τη γνωμη μου επανω στο συγκεκριμενο θεμα.

    κατα καποιο τροπο μπορω να καταναοησω τη σταση των γονιων σου γιατι κακα τα ψεματα μπορει οι περισσοτεροι ανθρωποι να το παιζουν φιλελευθεροι σε τετοιου ειδους θεματα ομως δεν ειναι, οχι σε τοσο βαθμο οσο δειχνουν τουλαχιστον.

    εχω δει ανθρωπους να δεχονται τη σεξουαλικοτητα των συνανθρωπων και πολλες φορες φιλων τους και μολις ο αλλος στριξει στη γωνια αρχιζουν και εκφραζονται ασχημα για τις επιλογες του, οποτε για πιο φιλελευθερισμο μιλαμε;

    καλως η κακως το να εισαι διαφορετικος και δεν αναφερομαι μονο στο συγκεκριμενο θεμα σε κανει κατα καποιο τροπο να ξεχωριζεις στο πληθος και καποιοι απο αυτους να σε αποδεχονται και καποιοι αλλοι οχι. το πιο ασχημο απ ολα ειναι να κανουν οτι σε αποδεχονται γιατι οι περισσοτεροι αυτο κανουν αλλα γενικα αυτου του ειδους τα θεματα θελουν πολυ αναλυση, αναλυση που δε σταματα ποτε, απλως εξελλισεται.

    εγω αυτο που ηθελα να σου πω ειναι πως ειναι απολυτα λογικο οι γονεις σου να ειναι αντιθετοι απο αυτη σου την επιλογη γιατι το καθε προβλημα οταν χτυπαει τη δικη μας πορτα φανταζει να ειναι μεγαλυτερο απο αυτο του γειτονα. δηλαδη θελω να πω πως κατα καποιο τροπο ειναι λογικη η αντιδραση τους, αντιδραση που σε πληγωνει μεν αλλα ειναι αυτο που εκεινοι αισθανονται και ειπρατοουν και πίστεψέ με επειδη στο ΤΕΙ κυριως εκανα παρεα με ατομα που ειχαν αποκαλυψει στην οικογενεια τους τη σεξουαλικη τους ταυτοτητα, οι συμπεριφορες που εισεπραξαν ηταν πολυ πιο ακραιες απο τις δικες σου αλλα με το καιρο οι σχεσεις αρχισαν να αποκαθιστονται, οσο μπορουν να αποκαθιστουν δηλαδη γιατι παντα το καθε νομισμα εχει δυο οψεις, αλληλενδετες μεν αλλα ανεξαρτητες δε.

    φυσικα και εχεις το δικαιωμα να ζησεις τη ζωη σου οπως εσυ επιθυμεις ομως δε πρεπει να ξεχνας πως εχουν και οι ανθρωποι που σε περιβαλλουν καθε δικαιωμα να σου πουν τη γνωμη τους για τις κινησεις σου. καλως η κακως οι ανθρωποι που θελουν να κρινουν η να συμβουλεψουν θα το κανουν διχως ποτε να τους δωσεις το δικαιωμα. δηλαδη οι γονεις σου θα σου πουν οτι νιωθουν χωρις να σε ρωτησουν γιατι απλως θελουν να το κανουν. ειναι δυσκολο για εναν γονιο να δεχτει μονομιας τη διαφορετικοτητα αν θες του παιδιου του αλλα πιστευω πως στο περασμα του χρονου αν εσυ συνεχισεις να εισαι σιγουρος για τις επιλογες σου θα τους πεισεις στο οτι σου αρεσει ο εαυτος σου και δε θελεις να γινεις κατι αλλο απο αυτο που εισαι.

    εγραψα πολλα το ξερω και πιθανων να σε κουρασα ομως ηθελα να σου πω λιγα απο ολα οσα ενοιωθα οταν διαβασα αυτη σου την αναρτηση.

    απλως να ξερεις πως η μοναδικοτητα (οχι η διαφορετικότητα) του καθε ανθρωπου βρισκεται μεσα του και οταν ο ιδιος την ανακαλυψει και την εκπνεύσει τότε οι άλλοι (όλοι οσοι μπορουν να ανηκουν σε αυτη τη κατηγορια) δε μπορουν να κανουν κατι αλλο περα απο τη να τη δεχτουν και γιατι οχι ισως και καποια στιγμη να την αγαπησουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εεεεε μααα απάντηση :ρ

      δυστυχώς έχω ακούσει και μου έχει τύχει να δω αυτή τη μετατροπή σε άτομα από φιλελεύθερος σε αισχρούς πισώπλατους κουτσομπόληδες και με μία φαρμακερή γλώσσα που ξεκινάει από το ηράκλειο και φτάνει μέχρι το σούνιο. Είναι εύκολο να λες ό,τι θες αλλά δύσκολο να ακολουθήσεις με τις πράξεις τα λόγια σου

      Τώρα στο υπόλοιπο μέρος του σχολίου σου με μάγεψες. Οι γονείς μου ,αν και δε θα ήθελα να έχουν αυτή τη στάση, έχουν μια στάση εντελώς ερμηνεύσιμη και ως ένα βαθμό ερμηνεύσιμη. Τώρα στο ότι όσοι είναι κοντά μου έχουν αυτόκλητο δικαίωμα να λένε τη γνώμη τους(όποια και αν είναι) έχω να πω ότι είναι μαγκιά για κάποιον να έχει άτομα δίπλα του και να κάνει αυτό που πραγματικά θέλει χωρίς να φοβάται ότι αυτά που θα ακούσει θα τον πληγώσουν ή θα τον επηρεάσουν. Αλλά αυτό κατακτιέται

      ευχαριστώ!:)



      Διαγραφή
  22. Πρώτη φορά μπήκα στο μπλοκ σου και χαίρομαι που σε ανακάλυψα. Διαβάζοντας την ανάρτηση σου αυτή συγκινήθηκα πολύ. Πέρα από το γεγονός του ότι είμαι ευαίσθητη αλλά επειδή διεκδικείς αυτά που θέλεις με υπέρτατη ωριμότητα. Και μπροστά σε ανθρώπους που είναι κατηγορηματικά αρνητικοί απέναντι στην ίδια σου τη ζωή. Δεν κατηγορώ τους γονείς σου, γιατί ίσως είναι από άλλη γενιά. Και ακόμη και οι ελεύθεροι άνθρωποι (ή αυτοί που θέλουν να θεωρούνται) ίσως να μην μπορούν να τα αντιμετωπίσουν όλα. Μπορεί να περάσει η μπόρα (ή μάλλον το χαλάζι, γιατί όπως είπες και εσύ τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα) αλλά οι γονείς σου, η μητέρα σου να μην το δεχτούν ποτέ εξ ολοκλήρου. Και δεν πιστεύω πως είναι και αναγκαίο.
    Εσύ αγωνίστηκες και με τα καλύτερα μέσα. Και από ότι είδα είχες και ανθρώπους στο πλάι σου, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό.
    Συνέχισε έτσι.
    Εγώ απλά ήθελα να σου εκφράσω τον θαυμασμό μου και την εκτίμηση μου.
    (annie)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. καλώς σε βρήκα λοιπόν και σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου τα λόγια!
    το θέμα της αποδοχής των γονιών είναι λίγο τανγκό, λίγο το ένα από μπροστά αρκετά από το άλλο πίσω, σε σημείο που να μπερδεύομαι να μην ξέρω αν πρέπει να πιαστώ απο αυτους ή όχι συναισθηματικά και είναι λίγο ό,τι να ναι. Αλλά θα δείξει μωρέ
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Kαταπληκτικό blog και ωραίο γράψιμο. Αν σε ενδιαφέρει, γνωστοί μου έχουν το http://kaimetatiegine.wordpress.com/ με ιστοριες coming out, πιστεύω ότι έχεις μια ρεαλιστική ιστορία για το site που θα ταυτιστούν πολλά άτομα. Αν σε ενδιαφέρει στείλτους το κείμενο αυτό. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή