Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Η ιστορία ενός φορέα στο βήμαgazino

3Φεβρουαρίου 2008 all copyrights reserved to its owners

Εμπειρία :Γιώργος Δ
Επιμέλεια: Λένα Παπαδημητρίου

Τέλη του Σεπτεμβρίου του 1998 μπήκα στο νοσοκομείο.Ένα κρύωμα που δεν υποχωρούσε.Ο αιμοκρίτης μου ήταν 25,είχα φτάσει τα 58 κιλά,ήμουν σαν ζόμπι.Μου είπαν ότι,αν είχα πάει μια εβδομάδα μετά,θα ήταν αργά.Ήμουν ψιλιασμένος ότι θα μπορούσα να ήμουν φορέας του AIDS, αλλά δεν είχα κάνει μέχρι τότε καμία εξέταση.Όταν το έμαθα σχεδόν ανακουφίστηκα.Ήξερα πια τι είχα.Ύστερα από έναν ολόκληρο μήνα νοσηλείας και αφού ο οργανισμός μου είχε αρχίσει να αναδομείται κάπως,ο γιατρός μου είπε 'Πρέπει  να έρθει κάποιος τώρα να σε φροντίζει.Αναγκάστηκα λοιπόν να το πω στη μάνα μου.Μου είχε και της είχα αδυναμία.Ήξερε ηια τη σεξουαλικότητά μου, χωρίς να έχουμε μιλήσει ποτέ ανοιχτά.Την πήρα τηλέφωνο.Οι γονείς μου ζούσαν σε ένα χωριό της νότιας Αγγλίας.Της είπα μόνο ότι είχα μόνο πνευμονία και ότι τώρα ήμουν κάπως καλύτερα.
Ήρθε μετά από 15 ημέρες.Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που μου έκανε άσχημη εντύπωση.Όταν έφτασε στο νοσοκομείο, δεν ήρθε αμέσως να με δει.Πήγε στο γραφείο του γιατρού μου.Τον απείλησε ότι θα του κάνει μήνυση,γιατί δεν της έλεγε την αλήθεια για το τι έχω.Εκείνος της απάντησε 'ο ασθενής είναι ενήλικας,ρωτήστε τον ίδιο'.
Φυσικά η ίδια υποψιαζόταν τι συμβαίνει.Χρόνια δούλευε αποκλειστική.Όμως ο φόβος της της βγήκε σε θυμό.Και εγώ είδα μπροστά μου μια θυμωμένη γυναίκα.Με είδε στο κρεβάτι πετσί και κόκαλο και είπε επιτακτικά:'Πες μου τι έχεις'.Εγώ δεν ήθελα να της πω την αλήθεια.Πως να την πεις σε έναν άνθρωπο τόσο φοβισμένο και θυμωμένο?
Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε.Ήρθε μια θεία μου και με έτριψε με οινόπνευμα, γιατί ήμουν πιασμένος ολόκληρος.Η μάνα μου δεν ήθελε να με τρίψει.Όταν πήγαμε στο σπίτι ο ίδιος πόλεμος.Στο τέλος δεν μου μίλαγε.Το μόνο που έκανε ήταν να μαγειρεύει και να τρώω .Ούτε καλημέρα δεν μου έλεγε.Αισθανόμουν χάλια.Εμένα κλεισμένος σε ένα δωματιάκι που ήταν σαν αποθήκη,μόνο ένα ντιβάνι και δύο τρία πράγματα.Δεν ήθελε να κυκλοφορώ και να με βλέπει.Μέχρι την ημέρα που ήρθε η ξαδέλφη μου.

Την έβαλε κάτω και της είπε 'Αυτό που κάνεις δεν είναι σωστό.Αυτός κόντεψε να πεθάνει.Χρειάζεται βοήθεια και δεν τον βοηθάς.Και αυτό δεν πρόκειται ούτε εσένα να βοηθήσει να το ξεπεράσεις και να μάθεις κάποια πράγματα'.Εκεί η μαμά έσπασε λίγο.
Μετά από δύο μέρες αποφάσισα να της μιλήσω.Βγήκα απτό δωμάτιο ένα πρωί.Έπλενε τα πιάτα.
'Αποφάσισες να μου πεις;'.Της απάντησα :' Εγώ έχω αποφασίσει εδω και καιρό να σου πω,εσύ δεν θέλεις να ακούσεις.Αν θέλεις πραγματικά να μάθεις,θα ακούσεις αυτά που έχω να σου πω και όχι αυτά που φαντάζεσαι'.Την είδα να ακουμπάει το χέρι της πάνω στο ψυγείο και να χλωμιάζει.'Είμαι φορέας'.Νομίζω ότι εκείνη την ώρα η μαμά μου έπαθε ένα μικρό έμφραγμα.Πολύ μικρό όμως.Αυτό που σου κάνει 'τακ' και σε αφήνει.Συνέχισα να της μιλάω και να της εξηγώ ότι δεν είχε λόγους να φοβάται.Τα λόγια μου σιγά σιγά τη χαλάρωσαν.Μαλάκωσαν τις φοβίες της.Δεν θα πέθαινα,δεν θα κολλούσε εκείνη ούτε ο πατέρας μου ούτε τα άλλα της παιδιά
Μείναμε μαζί έτσι έναν χρόνο.Το αποδέχτηκε.Με παρότρυνε όμως, να μην πω τίποτα στους άλλους.Μέχρι σήμερα ο πατέρας μου και τα αδέρφια μου δεν ξέρουν τίποτα.Είναι 'ψεύτικο' να μην μπορείς να μοιραστείς κάτι τόσο σημαντικό με την οικογένεια σου.Και όταν κρύβει κάτι το μυθοποιείς.Συνεχίζω την φαρμακευτική αγωγή μου.Ξέρω ότι αν κάποια στιγμή το πάρω απόφαση να τους το πω, θα τους το πω.Δε θα σκεφτώ τίποτα

11 σχόλια:

  1. Έχει πέσει πολύ ψυχοπλάκωμα στα μπλογκ ή ιδέα μου είναι? Μου φαίνεται ήρθε η ώρα να βρίσω κανα κινεζάκι να ανέβει το κέφι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ειναι η ελλειπής ενημέρωση του κόσμου ,είναι και οι δυσειδαιμονίες που ακολουθούν την αρρωστεια...
    Εχω χάσει πολύ φίλο απο την αρρώστεια- οταν το γνωστοποίησε, δε του στάθηκε καθόλου η οικογενεια του .
    Μανάχα οι φίλοι του...εμεις τον επισκεπτόμασταν...στα δικά μας σπίτια ετρωγε...με μας κυκλοφορούσε...εμεις τον αποχαιρετήσαμε..εμείς του πάμε ακόμη και σήμερα τα αγαπημένα του Camel και τα αφήνουμε δίπλα του ,μήπως και ζητήσει η ψυχούλα του λίγο βαρύ χαρμάνι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι να πω Περσέα μου... Έχει πολύ δρόμο η κοινωνία μπροστά της για να γίνει ανθρώπινη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Αμερικλάνος

    που να δεις τα υπόλοιπα blogs.Νομίζω ότι το σύμπαν μας κρατιέται επειδή βρίζεις τους κινέζους

    @evil chef
    όντως η έλλειψη ενημέρωσης οδηγεί σε τέτοιες καταστάσεις.Ευτυχώς που σταθήκατε στον φίλο σας τη στιγμή που δεν του στάθηκαν αυτοί που έπρεπε να τον βοηθήσουν

    @Αθηνά

    πάρα πολύ όμως

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. poli diskola...an leipei i sibarastasi kai i agapi akomi xeirotera... Kalimera

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @PiciFriki
    που ακριβώς?

    @leviathan
    πες τα Χρυσόστομε!!Άντε να το εξηγήσεις αυτό σε κάποιους κολλημένους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να καταλάβουν αυτήν την ασθένεια και να μπορούν άφοβα να συναναστρέφονται τους ανθρώπους με έιτζ είναι τα παρακάτω:
    Το AIDS μεταδίδεται με τρεις τρόπους: τη σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό, τη μετάγγιση αίματος και με κοινή χρήση συρίγγων. Επίσης μεταδίδεται από τη μητέρα στο παιδί. ΔΕΝ μεταδίδεται με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, όπως με χειραψία, φιλί, αγκάλιασμα, ιδρώτα, κουνούπια, κοινή χρήση ρούχων, μαχαιροπήρουνων κλπ.
    Αυτά για να βάλουμε και εμείς ενα λιθαράκι στην προκατάληψη και τον μύθο που συνοδεύει αυτήν την ασθένεια και οδηγεί στην απομόνωση αυτών των ανθρώπων.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. δυστυχώς κάποιοι δεν τα γνωρίζουν ούτε αυτά τα βασικά αυτά και κάνουν τη ζωή των άλλων δύσκολη χωρίς λόγο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό το κενό να το καλύπτουν οι γκέι φίλοι... ΑΛλά που;
    Τα έχω πει τόσες φορές...
    Δεν τα ξανα λέω.
    Οικογένειά σου είναι αυτή που σε δέχεται και σε αγαπάει γι αυτό που είσαι όπως είσαι.
    Μάνες και πατέρες που αναθεματίζουν τα παιδιά τους άμεσα ή έμμεσα, παύουν να είναι γονείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αν και δεν έχεις άδικο σε αυτό που λες εδώ δεν διευκρινίζεται ακριβώς για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις.Πάντως από το λίγο ξέρω είναι ότι ο τίτλος του φίλου δεν είναι κάτι που δίνεται εύκολα.Απτήν άλλη όντως ο τίτλος του γονέα αντίθετα από ότι πιστεύεται κατακτιέται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή