12,5 ευρώ παρακαλώ

Σήμερα η αυθεντιά μου κατέβηκε στο Ηράκλειο για να πάρω κάτι χαρτιά για το μηχανογραφικό.Και λοιπόν που λέτε αφού τα βρήκα και πήρα τον κωδικό ξεκίνησα μια τσάρκα στο κέντρο της πόλης.Βγήκα με κάτι φίλους μου πέρασα πολύ ωραία.

Κατά το μεσημέρι καθώς άρχισα να τα μαζεύω για το χωριό μου, πήγα σε ένα περίπτερο που πουλούσε ξένο τύπο.Ευκαιρία λέω να ξεσκονίσω τα αγγλικά και τα γερμανικά μου.

Και που λέτε μετά από 5μερικά λεπτά ψάξιμου διαλέγω το new yorker magazine(ξοδευόμαστε που ξοδευόμαστε να μην αγοράσουμε κάτι της προκοπής?)

Ακούστε τώρα μαθηματικά μου μυαλά: το συγκεκριμένο περιοδικό κάνει 6 δολάρια στις Η.Π.Α. Επειδή όμως κάνει υπερατλαντικό ταξίδι για να φτάσει στην Ελλάδα η τιμή για τις χώρες της Ευρώπης είναι 7 δολάρια .Και ξέρουμε ότι το ευρώ έχει μεγαλύτερη αξία απτό δολάριο .Πολύ ωραία μέχρι εδώ.Έλα όμως που το μαγαζί νομίζει ότι  ή ότι το τεύχος έχει επένδυση χρυσού ή ότι εμείς τρώμε κουτόχορτο 

ακούστε:

--Γειά σας

-Γειά

--Πόσο κάνει?

-12,5 ευρώ

--Μα εδώ λέει ότι στις άλλες χώρες κάνει 7 δολάρια

-Ναι αλλά εμείς (μου δείχνει την τιμή που είχαν κολλήσει στο πίσω μέρος του περιοδικού ) το πουλάμε τόσο [αν θες μαλακισμένο αγόρασε το τόσο αλλιώς δρόμο]

--Ναι αλλά εγώ δεν έχω τόσα [και να είχα σιγά να μην στα έδινα]

-οκ[άντε ακόμα εδώ είσαι ουστ ραους]

--γεια σας [και να σας βλέπουμε από σπανίως έως και καθόλου]

Πείτε με τσιγκούνη αλλά γιατί να πληρώσω ένα περιοδικό αξίας περίπου 5 ευρώ(7δολ) 12,5 ευρώ(18 δολ)?Βέβαια θα μου πείτε γιατί να μην ενισχύσω την οικογένεια της υπαλλήλου και του ιδιοκτήτη σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε.Και συ περσέα μου αγόρι μου γιατί προδικάζεις  το μαγαζί μπορεί να του έτυχε κάποιο έκτακτο έξοδο  ,να προσπαθεί να ξεπληρώσει το δάνειό του να γεννάει η κόρη του ή σκύλα του ή και εγώ δεν ξέρω τι.Ή μπορεί και όχι, αλλά σιγά τώρα τέτοιες λεπτομέρειες θα κοιτάμε?

Πέρα απτήν πλάκα  αν και θα προσπαθήσω πάντα να προτιμήσω τον ντόπιο πωλητή για να μην χάσει τη δουλειά του,δε δέχομαι όμως να δουλεύει αυτός δουλεύοντας με.Και αυτό το βαριέσαι τι ψυχή έχουν μερικά (εκατοντάδες) ευρώ παραπάνω δεν το καταλαβαίνω.Εντάξει να υπάρχει μια λογική διαφορά στην τιμή αλλά και όχι να πληρώνεις το νερό καφέ και τον καφέ χρυσό.Θα στηρίξω αγοράζοντας απτόν παραγωγό και τον έμπορο που εξασφαλίζει αξιοπρεπέστατο κέρδος διατηρώντας τις τιμές σε λογικά πλαίσια γιατί νιώθω άνθρωπος και όχι πορτοφόλι..Γιατί από ένα σημείο και μετά νιώθω ότι ο άλλος με βλέπει σαν αγελάδα για άρμεγμα.Και κάπως έτσι φτάνουμε στο σημείο να πληρώνουμε τα προϊόντα 2 φορές την αντικειμενική αξία τους.Και μετά είναι να απορείς γιατί μια χώρα με μεσαίο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ευρώπη έχει τόσο ακριβά προϊόντα .έλα μου ντε?

Αυτά ηρέμησα τώρα (θα έσκαγα αν δεν τα έλεγα)